piątek, 2 sierpnia 2013

Raba byla dzis ciepla


 
No jak to jest? Czasem wstaje sie po nieprzespanej nocy (bo 3 pobudki na przytulki zebowe, to juz noc nieprzespana) i zdaje sie, ze dzien bedzie straszny, a nagle wstepuje taka energia, taka adrenalina, ze sie o 8:30 w kerfurze zakupy robi, potem obiad z 2 dan gotuje i jeszcze pol dnia nad rzeka w gorach spedza?
Czy to moze to sniadanie, ktore mi dzieci dzis przygotowaly bylo tak energetyczne? Niezly mialam ubaw sluchajac (jeszcze z lozka) polecen Emilki, kto ma pomidory kroic, a kto pasztet smarowac.
A potem w kerfurze sytuacja, ktora przytrafia mi sie tutaj juz 4 raz. Glupio to brzmi, ale... zbieram wyrazy uznania... za to, ze tak swietnie daje sobie rade z dziecmi. Podchodza do mnie starsze panie (babcie zazwyczaj, raz niania na placu zabaw) i po prostu pytaja: "czy te wszystkie dzieci, to pani sa?" A gdy potwierdzam, to po prostu mowia, ze podziwiaja mnie i ze taka mloda jestem i ze tak swietnie wygladam i ze dzieci tak fantastycznie wychowane. Bardzo, bardzo milo mi sie wtedy robi. Niesamowita jest ta bezposredniosc Polakow. Zapomnialam juz, ze ludzie moga sobie byc ludzmi. Tak po prostu, podejsc, porozmawiac, OKAZAC i PRZEKAZAC uczucia, a nie suchy, wymietolony i obojetny usmiech. Jak bardzo to cieszy! I te 4 sytuacje, ktore mialy miejsce w tym miesiacu, to jest chyba cos, co daje mi tyle sil na codzien.




A dzieciaki powoli ucza sie lata. Dzis pol dnia spedzily w wodzie. Bylo tak cieplutko, woda wspaniala, wiaterek, slonce i 30 stopni. Ignas dostal na bol dziasel/zebow nurofen i tez mial wysmienity dzien - na kocyku baraszkowal, a potem rozmawialismy sobie o roznych pierdolach - pokazywalam mu gdzie jest nos, wlosy, uszy, jezyk. Potem w domu przed kapiela znow gadalismy sobie i zapytalam go gdzie sa poszczegolne czesci twarzy. I skubaniec maly WSZYSTKO pokazal mi bezblednie! Matke zszokowal.





Wypoczelam jak nigdy. Albo inaczej: wypoczelam jak za dawnych czasow. Szum rzeki wycisza. Za kilka dni odwiedza nas Agnieszka, Pawel i dziewczynki. Dzieci bardzo sie ciesza, Romek az podskakuje z radosci na spotkanie z Judysia. Beda sobie mieli duzo do opowiedzenia.

1 komentarze:

Hania pisze...

Super was znowu widziec. Pozdrawiamy serdecznie:) (usmiech na koncu nie ''wymietolony'' )

Współtwórcy